တရားကိုေတးဆို…..အေဖကိုသားဆဲ…
ေဆြမ်ိဳးထဲကဓါးျပတိုက္….မိုက္လွ်င္ေသာတာပန္…
မေကာင္းၾကံလွ်င္သမာဓိ….ေရႊရွိမွလူလိမၼာ…
လိမ္နိုင္မွသစၥာရွင္…ပညာရွိကိုပယ္၍ထား…
အခ်စ္ဆံုးကသစၥာပ်က္…ရိုးသားသူကိုအရူးဆို…အပ်ိဳငယ္ကလင္ေနေစာ…
အကႌ်အပါးနဲ႔ဥပုသ္သည္…ဇရပ္အလယ္ကိုးရိုးကားယား…
အမ်ိဳးေကာင္းသမီးကပိုက္ဆံရွာ…အပ်ိဳမျဖစ္ခင္ကရည္းစားထား…
ဆင္းရဲသားကသူေ႒းေယာင္ေဆာင္…အဝတ္ေျပာင္မွလူရိုေသ…
လင္ရွိမယားကအပ်ိဳလုပ္…အလွဴေပးရင္းထမင္းေရာင္း…
ဆယ္နွစ္သမီးကအိမ္ေထာင္က်၍…ပြဲသဘင္ပါမွအလွဴျဖစ္…
စာမတတ္သူကတရားျပ…အသက္ေမြးမွႈနဲ႔ရဟန္းတု…
သဒၶါရွာယူကာဒါနပယ္…သံသရာရွည္တယ္လို႔အလွဴမေပး…
ေငြရလွ်င္မုသားဆို…ဘုရားတံတိုင္းအတြင္းမွာအိမ္ေထာင္က်…
မယ္သီလရွင္ကေဆးေဖာ္…ေၾကးစည္တေနာင္ေနာင္နဲ႔ဘိန္းစားပုန္း…
စာမတတ္သူကပရမက္စကားေျပာ…ေက်ာင္းကန္ဘုရားနဲ႔ကပ္၍လိမ္…
ေပၚေတာ္မူလည္၍ေရာင္း…အမွန္ေျပာသူကိုအမုန္းပြား…
ဇာတ္သမားမွလူေခၚခ်င္…သူေတာ္စင္ကိုပယ္၍ထား…
ေၾကြးေပးသူကကြ်န္နွင့္တူ…ေၾကြးယူသူကသခင္ျဖစ္…
မုန္႔ေပးလွ်င္က်မ္းဂန္တတ္…ေရႊကပ္သည့္ဘုရားမွလူရိုေသ…
အေဖအေမကကြ်န္နဲ႔တူ…သားသမီးကသခင္ျဖစ္…
ေခာတ္ၾကီးကိုေတာ့အျပစ္ဆို…ကို္ယ့္ကိုကိုယ္ေတာ့အေကာင္းထား…
အကႌ်ပါးနဲ႔အပ်ိဳငယ္…ဥပုသ္သည္ကအေကာင္းၾကိဳက္…
ဂံုးတိုက္လွ်င္ေက်းဇူးရွင္…ေျဖာင့္မတ္သူကိုလူမသံုး…
အကႌ်ပါးဝတ္နိုင္မွဂုဏ္ထင္ေပၚ…သူေတာ္စင္မွာအက်င့္ပ်က္…
ဥပုသ္ဇရပ္ကခိုက္ရန္ျဖစ္…သီလယူရင္းမ်က္စပစ္…
ေမတၱာပို႔ရင္းေဒါသထြက္…သဒၶါကိုတဏွာျဖစ္…
သူေတာ္ေကာင္းတို႔တရားပ်က္္ၾကေလျပီ...ပ်က္ကြက္သမွ်ျဗဟၼစိုလ္တရားထင္
သူခိုးဓါးျပကလူလိုေအာ္…မသိသူစကားအဟုတ္ထင္…
စပါးဆုတ္ေတာ့အဖ်င္းေလွ႔…သေဘာၤနစ္ေတာ့ေတာင္းနဲ႔ဆယ္…
ခလုတ္ထိမွအမိတ…အေရာင္းအဝယ္နွင့္ကတိပ်က္…
အစားမတတ္ေတာ့အခက္ေဝ…မဒီကညာေလးေတြကလင္ေနေစာ…
အေဖအေမေျပာေတာ့နားမေထာင္…အမ်ားေယာင္လို႔မွားၾကျပန္…
တရားေဟာေတာ့လည္းနားမေထာင္…တရားဓမၼနဲ႔သီခ်င္းဆို…
သျဂိဳည္ပ်က္ကအနက္ပါဠိ…စာၾကည့္ျပန္ေတာ့အတိုေကာက္…
ဟိုမေရာက္ဒီမေရာက္လြတ္သြားၾကျပန္…ျပန္ေျပာေတာ့လည္းမခံခ်င္…
ပုဂံေခာတ္ကမင္းဆက္မ်ား….အံု႔ပံုးသရမ္းေတာ့အခက္သားပဲ…
ဒါေၾကာင့္..
ဖိုးသူေတာ္ကပိုက္ဆံေတာင္း…အပ်ိဳေပါက္စကနွစ္လင္ယူ…
ဆံပင္ျဖဴသူကဆိုးေဆးလူး…မဟာနဖူးကပါးကြက္ျခယ္…
မက္စရာကေတာ့တကယ္မရွိပါ…လယ္သမားေပါက္စကျမင္းစကားေျပာ…
ဒဂၤါးေပါလို႔ဟန္ၾကီးလုပ္…မနွစ္ကနဲ႔ဒီႏွစ္မတူ…
ညီျဖစ္သူကအစ္ကိုျပန္ေျပာ…သားျဖစ္သူကအေဖဆဲ…
ကိုယ့္မရွိေတာ့ေငြတစ္က်ပ္ေခ်းမရ…ေရႊရွိမွအမ်ိဳးေတာ္…
သူေတာ္ေကာင္းတရားတို႔ပ်က္ၾကေလျပီ…။ ။
No comments:
Post a Comment