ဝါကြ်တ္ပြဲအမွီလက္ေဆာင္

ငရဲ တံခါး ပိတ္ပါစုိ႕

ကေလးဘဝ ကတည္းက နားရည္ ဝခဲ့တဲ့ စကားေလး

          ဗုဒၶဘာသာဝင္ တုိ႕ရဲ႕ အသုိင္းအဝုိင္းမွာ အျမဲၾကားရတတ္တာက ငရဲ မွာ အပ ဝဋ္မွာ အျမဲ ...တဲ့ ၊ နားထဲမွာ စြဲေနခဲ့တဲ့ ဆုိ႐ုိးေလး တစ္ခု ပါ ၊ ဘာကုိ ဘယ္လုိ ဆုိလုိသည္ကုိေတာ့ တကယ္ေရေရလည္လည္ မသိခဲ့ ၊  မေကာင္းတာ၊ မဟုတ္တာ လုပ္ရင္ ငရဲ ၾကီးမယ္ ၊ ဝဋ္လုိက္လိမ့္မယ္လုိ႕ လူၾကိး ၊မိဘ ၊ဆရာ သမားေတြရဲ႕ သြန္သင္ဆုံးမ စကားေတြကေတာ့ လူတုိင္းလူတုိင္းအတြက္ ကေလးဘဝကတည္းက ရင္းနွီးကြ်မ္းဝင္ခဲ့တဲ့ စကားေလးေတြ ျဖစ္မယ္လုိ႕ ထင္ပါတယ္ ၊

                                     ငရဲ ၾကီးတယ္ဆုိတာ  ဘယ္လုိပါလိမ့္ ?

           အေတြးအေခၚ ဗဟုုသုတ မၾကြယ္ဝေသးသည့္ ကေလးဘဝကုိ လြန္ေျမာက္လုိ႕ အရြယ္ေလးေရာက္ လာေတာ့ ငရဲ ဆုိတဲ့ စကားရဲ႕ အနက္အဓိပၸါယ္ကုိ အနည္းငယ္ သိနားလည္စ ျပဳခဲ့ပါတယ္ ။ ဗုဒၶ စာေပမ်ား သင္ယူရတဲ့အခါမွာေတာ့ ခ်မ္းသာကင္း၍ အျမဲ ဆင္းရဲဒုကၡ ခံစားေနရေသာ ဘုံ ႒ာနကုိ ငရဲ ဘုံလုိ႕ ေခၚျပီး အဲဒီလုိဘုံဘဝမွာ အျမဲ ဆင္းရဲျခင္း နွင့္ ဒုကၡ အတိျပည့္ေန ခံစားေနရသူကုိ ငရဲ သား လုိ႕ ေခၚတယ္ဆိုတာ နားလည္ သိရွိ သေဘာေပါက္ခဲ့ပါတယ္ ၊ ငရဲ ျပည္မွာ ငရဲ ခံရတယ္၊ ငရဲၾကီးတယ္ဆုိတာကုိ  ဘယ္လုိ ဟုေတာ့ နားမလည္ခဲ့ေပမည့္ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ ဘဝလမ္းတစ္ေလ်ွာက္က ကုိယ့္ပတ္ဝန္းက်င္ လူေနမႈ ႐ႈခင္းကုိ ေလ့လာ ခံစားၾကည့္ျပီးေတာ့ အနည္းငယ္ သေဘာေပါက္သလုိပါပဲ ။

                                အသက္ရွင္လွ်က္ ..ငရဲ က်သူ

          စာေရးသူရဲ႕ ရြာဦးဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္း ပတ္ဝန္းက်င္မွာ လူေနအိမ္မ်ားလည္း ကပ္လုိ႕ တည္ေနၾကပါတယ္ ၊ ေနဝင္မုိးခ်ဳပ္ ျပီဆုိရင္  ဆဲ သံ ဆုိသံ ေတြနဲ႕အတူ ရုိက္နွက္သံ ၊ ငုိေကြ်းသံေတြဟာ မၾကားခ်င္အဆုံးပါပဲ ။ စားဝတ္ေနေရး မေျပလည္လုိ႕ကတစ္မ်ဳိး ၊ လင္မယားခ်င္းရန္ျဖစ္ ႐ုိက္နွက္ၾကလုိ႕ တစ္သြယ္ ၊ ေမြးထားတဲ့ ကေလးငယ္ေတြက ထမင္းဆာလုိ႕ က တစ္မ်ဳိး နဲ႕ ေတာ္ေတာ္ဆုိးခဲ့ပါတယ္ ၊  ခုအခါ ျပန္ေတြးမိေတာ့မွ သူတုိ႕ဟာလဲ အသက္ရွင္လ်ွက္နဲ႕ ငရဲ ခံေနရသလုိ ျဖစ္ေနေၾကာင္း သေဘာေပါက္ခဲ့တယ္ ။

          အိႏၵိယ နုိင္ငံရဲ႕ ျမဳိ႕ေတာ္ၾကီးေတြ အသီးသီးကုိ ေလ့လာေရး ေရာက္ခဲ့တဲ့အခါ လမ္းေဘးမွာ ေနထုိင္သူ အမ်ားစုကုိ ေတြ႕ခဲ့ရဘူးပါတယ္ ၊ တစ္ေနရာတည္းမွာပဲ ကေလး လူၾကီး စုစည္းေနျပီး ဆင္းဆင္းရဲရဲ ေနၾကရ ထုိင္ၾကရပါတယ္ ၊ အဲဒီလုိ လမ္းေဘးေန လူတန္းစားကုိေတြ႕ျမင္ရတဲ့ အခါမွာလဲ ေနာက္ဘဝခံရမည့္ ငရဲထက္ လူ႕ျပည္တြင္ အသက္ရွင္လ်က္နဲ႕ ငတ္ျပတ္ဆင္းရဲ ေနရျခင္းကုိလဲ ငရဲ လုိ႕ ေျပာနုိင္မလား ေတြးခဲ့မိျပန္ပါတယ္။

          မေလးရွား ေနစဥ္ကာလတုန္းကလည္း ရာဝမ္း အရပ္ဘက္ရွိျမန္မာနုိင္ငံသား ေဆးရုံဆင္း လူနာေတြကုိ လက္ခံ ျပဳစု ေစာင့္ေရွာက္ထားရာ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးစခန္း တစ္ခုကုိ သြားေရာက္ လွဴဒါန္းခဲ့ဘူးပါတယ္ ။       အဲဒီေနရာမွာ ေရာဂါအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႕ ခြဲစိတ္ကုသ ခံယူထားသူေတြ၊ အျဖစ္အပ်က္ မ်ဳိးစုံနဲ႕ ေျချပတ္ လက္ျပတ္ေတြ ျဖစ္ျပီး ခုိကုိးရာမဲ့ ျဖစ္ေနၾကသူေတြ မ်ားစြာကုိ ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္ ၊ ကေလးမေလး တစ္ေယာက္ဆုိ  မစင္သြားဖုိ႕ေနရာ မပါခဲ့လုိ႕ ဗုိက္ကေန ခြဲျပီး ပုိက္ထုတ္ထားရသည္ကုိ ေတြ႕သိခဲ့ရဘူးပါတယ္ ၊

          ဒါေတြအျပင္ မိမိတုိ႕ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ အဆင္မေျပမႈေတြ မ်ားစြာေၾကာင့္ ေသာကေတြပူေနရ ၊ ပရိေဒဝမိးေတြ ေတာက္ေလာင္ေနၾကရတာေတြ ၊ ကုိယ္အဂၤါခ်ဳိ႕တဲ့ျပီး  လူစဥ္မမွီ သူေတြ ၊ စားရမဲ့ ေသာက္ရမဲ့ ခုိကုိးရာမဲ့ ဆင္းရဲသားေတြ အေျမာက္အမ်ားကုိလဲ ေတြ႕ျမင္ ၾကားသိ ေနေပရတဲ့အခါ ဒါသည္ပင္လ်ွင္ အသက္ရွင္လ်ွက္ ငရဲ က်ေနသူ မ်ားလို႕ ခံစားနားလည္မိလုိက္ပါတယ္ ။

ကုိယ္ျပဳသည့္ကံ ...ကုိယ္သာ ခံ

          ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးေသာ တဲအိမ္အတြင္းမွ အဘုိးအုိသည္ မိမိကုိယ္ကုိ မိမိ အျပစ္တင္ျခင္းမွ တပါး အျခား လုပ္ေဆာင္ဖြယ္ရာ မရွိျဖစ္ပါလိမ့္မယ္  ။ အိႏၵိယ စကားပုံ တစ္ခုမွာ ဖတ္ဖူးတာကေတာ့  ည ဘက္မွာ အိမ္မက္ ေကာင္းေကာင္း မက္ေအာင္ ေန႕ခင္းဘက္မွာ အလုပ္မ်ားကုိ လုပ္ေဆာင္ပါ တဲ့ ။ ျမန္မာစကားပုံမွာေတာ့ ေနပူတုန္း ေကာက္႐ုိးလွန္း၊ မုိးရြာတုန္း ေရခံ ၊ လသာတုန္း ဗုိင္းငင္ စသည္ျဖင့္ ေရွးလူၾကီးေတြ ဆုိ႐ုိးစကား ထားခဲသည္ကုိ ဖတ္႐ႈရဖူးပါတယ္၊ အသက္ၾကီးေသာ အခါ ၾကြယ္ဝ ခ်မ္းသာ ေသာကကင္းဖုိ႕ ဆုိရင္ ငယ္စဥ္ကတည္းက ၾကိဳးစားအလုပ္ လုပ္ဖုိ႕ လုိတယ္ဆုိတာကုိ ပညာေပးခ်င္တာလုိ႕ နားလည္ခဲ့မိပါတယ္ ။

          လူမုိက္နဲ႕ ပညာရွိ ၊  လူခ်မ္းသာနဲ႕ လူဆင္းရဲ တုိ႕ရဲ႕ ဘဝလမ္းခြဲဟာ ေက်ာင္းဝင္းထဲမွာ ရွိပါတယ္္ ၊ ေက်ာင္းေနေပ်ာ္၍စာေတာ္ေအာင္ ၾကဳိးစားခဲ့သူမ်ား အေနျဖင့္ ပညာတတ္မယ္ ရာထူး ဂုဏ္ရွိန္ စည္းစိမ္ၾကီးလုိ႕ ေကာင္းသည္ထက္ ေကာင္းေအာင္ လွဴနုိင္ တန္းနုိင္ အမ်ားအက်ဳိး ေဆာင္နုိင္ခါ ဘဝအဆင့္ ျမင့္သည္ထက္ ျမင့္ၾကရေပမဲ့ ငယ္စဥ္က ပ်င္းအားၾကီး စာမၾကဳိးစားပဲ အေဖၚမက္ျပီီး အေပ်ာ္အပ်က္ဘက္အတြက္ အခ်ိန္ကုန္မ်ားခဲ့မယ္ ဆုိရင္ ေတာ့ ပညာမဲ့ျဖစ္မယ္ ဆင္းရဲမယ္ လူေတာမတုိး လူရာမဝင္တာမ်ဳိးကုိ ဆုိလုိတာလုိ႔ အေတြးခ်ဲ႕ နားလည္မိပါတယ္ ။    တစ္ခ်ဳိ႕က်ေတာ့လဲ ငယ္ငယ္ကေတာ့ လိမ္မာ ရုိးသား ၾကဳိးစားခဲ့ၾကပါရဲ႕.. အရြယ္ေလး ေရာက္လာတာ နဲ႕အမွ် စိတ္ကစားမႈေတြနဲ႕ အတူ မေကာင္းသူမ်ား၏ အမူအက်င့္ကုိမွ အျမင့္ထင္ျပီး အတုယူလြဲမွားၾကလုိ႕ ပ်က္စီးေနၾကသူေတြလဲ မနဲ ပါဘူး ၊    ထုိကဲ့သုိ႕သူေတြရဲ႕  ဆင္းရဲ ၾကမ္းတမ္းေသာ ေလာကဓံေတြနဲ႕ သာ ဆုံဆည္းျပီး ပူပင္ ေသာက ဗ်ာပါဒေတြနဲ႕ အသက္ရွင္လွ်က္ ငရဲ ခံေနၾကရျခင္းဟာလဲ အရင္းစစ္ေတာ့ ကုိယ္ျပဳတဲ့ကံ ကုိယ္ျပန္ခံ ရတာလုိ႕ ပဲ ဆုိခ်င္မိပါေတာ့တယ္။

                                      ငရဲ နဲ႕ ေျခာက္  မေၾကာက္ၾကဘူး

          အျမဲတမ္း ဆင္းရဲ ဒုကၡနဲ႕သာ ခံစားရေနတဲ့ ငရဲ  ျပည္ဆုိတာ ခဏတျဖဳတ္ အလည္္ေတာင္မွ သြားမလည္သင့္တဲ့ ေနရာ တစ္ခု ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ ။ အကုသိုလ္အမႈနဲ႔မွ အက်ဳိးေပးေကာင္းျပီး ခ်မ္းသာေနသူ ေအာင္ျမင္ေနသူ တစ္ခ်ဳိ႕ကလဲ ငရဲ ေလာက္ေတာ့ မေၾကာက္မယုံ မျဖဳံ ၾကျပန္ဘူး ၊ အဆိပ္ေသာက္ရင္ ေသတတ္တယ္ဆုိတာကုိ မယုံလုိ႕ လက္ေတြ႕ စမ္းၾကမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဒုကၡဆုိတာ ရလာဒ္ ျဖစ္သြားမွာပဲလုိ႕ ထင္မိတယ္ ။ ေနာက္ဘဝ ခံရမည့္ ငရဲ ဆုိတာ ထားလုိက္ပါဦး ၊ ဒီဘဝမွာတင္ အဆင္မေျပမႈ ဗလပြ နဲ႕ ဒုကၡ ေတြ ေရာက္ၾကရ ၊ ကုိယ္ဆင္းရဲ စိတ္ဆင္းရဲ ျဖစ္ၾကရနဲ႕ အပူေတြမ်ားဟာ ပူျပင္းလွပါတယ္ ၊။

           အျပင္က ရာသီဥတု ဘယ္ေလာက္ပူပူ အတြင္းက ကိေလသာ အပူကုိေတာ့ မမွီပါဘူး ၊ ေလာဘေဇာတက္ျပီး ပူရတာရွိသလုိ ေဒါသေတြထြက္လုိ႔ ပူရတာလဲ ရွိပါတယ္ ၊ သားရွိေသာသူ သားေၾကာင့္ ပူရသလုိ ကားရွိေသာသူ ကားေၾကာင့္ ပူေနရတာပါပဲ ။ ပူျပင္းပါတဲ့ ငရဲဆုိတာ ဘယ္ေလာက္ ပူသလဲ မသိေပမယ့္ ေလာကရဲ႕ ေသာက အပူကေတာ့ ပူျပင္းလွေၾကာင္း ကုိယ္ေတြ႕ေတြနဲ႕ သိခဲ့ရပါျပီ ။

                               ငရဲ ဘာေၾကာင့္ လားရတယ္ ?

          ဒီေတာ့ ငရဲ ဘာေၾကာင့္ လားရသလဲ ဆုိတာ ေမးစရာ ေတြးစရာ တခုျဖစ္လာပါတယ္ ။ အတုိခ်ဳံးျပီး ေျဖရရင္ေတာ့ ငရဲ ေရာက္ေၾကာင္း မေကာင္းမႈ အကုသုိလ္ ဒုစ႐ုိက္ေတြကုိ ျပဳမိ မွား လုိ႕ ျဖစ္တယ္လုိ႕ ေျပာရင္ မမွားေလာက္ဘူး ထင္ပါရဲ႕ ။ အက်ယ္ခ်ဲ႕ ေတြး ၾကည့္ရင္ျဖင့္....

                        အပါးလယ္ လုိ႕ အပါယ္လားတယ္

          တစ္ခ်ဳိ႕ေသာ သူတုိ႕ဟာ စီးပြားေရး လူမႈေရး ဘာသာေရး စသည္ျဖင့္ အမ်ားနွင့္ စုေပါင္းေဆာင္ရြက္သင့္သည္ အမႈကိစၥ မ်ားတြင္ အပါးခုိေနေလ့ ရွိၾကပါတယ္။ ေကာင္းမႈကုသုိလ္ျပဳရာမွာလဲ ဒီနည္းတူပါပဲ ၊ ေကာင္းတာၾကံဖုိ႕ ေျပာဖုိ႕ လုပ္ဖုိ႕ဆုိရင္ ဝန္ေလးေနျပီးေတာ့ ေသာက္မယ္ စားမယ္ ေပ်ာ္မယ္ ပါးမယ္ ဆုိရင္ျဖင့္ ထိပ္ဆုံးက ကြ်န္ေတာ္ျဖစ္ေနတတ္ၾကပါတယ္။ ဒီလုိ ကုသုိလ္အပါးမဝပဲ အကုသုိလ္အပါးဝသူေတြဟာ စိတ္ေကာင္း နွလုံးေကာင္းလဲ မရွိလုိ႕ပဲ ျဖစ္မွာပါ ။ အသင္းအဖြဲ႕ေတြမွာ ေနရာေတာ့ ဝင္ယူကာ သူတုိ႕နာမည္ေတာ့ ပါဝင္ေစလုိျပီး တကယ္ လုပ္ေဆာင္ဖြယ္ရာ မ်ားမွာေတာ့ အပါးခုိေနၾက ျခင္းဟာလည္း လူပါးဝေနျခင္း တစ္မ်ဳိးလုိ႕ နားလည္မိပါတယ္ . သတၱဝါေတြ က်င္လည္ရာ သုံးဆယ့္တစ္ဘုံကုိ အစဥ္အတုိင္း အထက္ေအာက္ စီၾကည့္မယ္ဆုိရင္ လူ႔ျပည္ နွင့္ အနီးဆုံး ေအာက္ဘုံဟာ ငရဲ ဘုံ ျဖစ္ေနတာကုိေတြ႕ နုိင္ပါတယ္ ၊ ငရဲ ဆုိတာ  အပါယ္ေလးပါးမွာ တစ္ပါး အပါအဝင္ျဖစ္ပါတယ္ ။ အဲဒီလုိ သူတပါးရဲ႕ မ်က္ခုံးေမြးေပၚတြင္ စၾကႍေလ်ွာက္လုိျပီး ေကာင္းတဲ့အရာ လုပ္ဖုိ႕ေတြမွာေတာ့ လူပါးဝ အပါးလယ္သူေတြဟာ အပါယ္လားျပီး ငရဲ သြားရတယ္လုိ႕  ေကာက္ခ်က္ခ် ရပါလိမ့္မယ္။

                               အမ်ဳိး အမည္ကြဲျပား   ..ငရဲ မ်ား

          တကယ္ေတာ့ ငရဲ ဆုိတဲ့ စကားလုံးဟာ ျမန္မာစကားအားျဖင့္မူ င နွင့္ ရဲ ေပါင္းထားတဲ့ နွစ္လုံးေသာ စကားေလးမွ် သာပါပဲ ။ သုိ႕ေသာ္လည္း ဒီငရဲ ဘုံကုိ က်ေစနုိင္တဲ့ မေကာင္းမွဳ႕ ၊အကုသုိလ္ ဒုစရုိက္ ကြဲျပား ျခားနားသည္နွင့္ အမွ် ဆိုးက်ဳိးခံစားရတာကလဲ ကြဲျပား ေလတဲ့ အခါ၊ ဒုစရုိက္သမား လူယုတ္မာ မ်ားစြာ အတြက္ လားေရာက္ရာ ငရဲ ဆုိတာလဲ အမ်ဳိးအမည္အားျဖင့္ မ်ားစြာကြဲျပားသြားပါေတာ့တယ္ ။

          တံလွ်ပ္ကုိေရထင္ ေရႊသမင္ အလုိက္မွား ဆုိတာလုိ မေကာင္းတာ ကုိမွ အေကာင္းထင္္ျပီး လွ်င္  မဟုတ္တာကုိမွ အဟုတ္ထင္ လုပ္ခ်င္သည့္ ဒုစ႐ုိက္ေကာင္ ငမုိက္သားတုိ႕မွာလဲ  ငရဲ လားသည့္အခါ မိမိျပဳခဲ့သည့္ အကုသုိလ္အမႈ အၾကီးအေသးအလိုက္ ထုိက္ထုိက္တန္တန္ ခံရပါေတာ့တယ္၊ ဥပမာအားျဖင့္ ကမာၻ႔နုိင္ငံ အသီးသီးက က်င့္သုံးလ်က္ရွိေသာ ျပစ္မႈဆုိင္ရာ ဥပေဒမ်ားမွာလဲ  ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူမ်ားကုိ္ အျပစ္ေပးရာတြင္ အျပစ္က်ဴးလြန္သူ၏ အမႈ အၾကီး အေသးအေပၚ မူတည္ျပီး ပုဒ္မ တပ္ အျပစ္ေပး အေရးယူ ျပစ္ဒဏ္ေပးခံရသလုိ ျဖစ္ပါတယ္ ။ ျပစ္မႈၾကီးလြန္းရင္လဲ ေသဒဏ္ေပး ၾကသလုိ  အကုသုိလ္အျပစ္ ဒုစရုိက္ အင္အား ၾကီးမားလြန္းေတာ့လဲ အဝိိီိစိ  ဆိုတဲ့ ငရဲ မွာပင္ ကမာၻအဆက္ဆက္ ဒုကၡ ခံစားရမွာျဖစ္ပါတယ္ ။

                                ငရဲ ၾကီး..ငယ္          အသြယ္သြယ္

          မဟုတ္တာ အလုပ္မ်ားသူတုိ႔ အဟုတ္သြားရမည့္ ငရဲ ဘုံဆုိတာဟာလဲ  အၾကီးနဲ႕ အငယ္ နွစ္သြယ္ ကြဲျပားပါတယ္ ၊ လူသိမ်ားတာက ငရဲ ဆုိသည့္ စကားလုံးမွာ နွစ္လုံးမ်ွသာ ျဖစ္ေပမဲ့ ငရဲ ၾကီးက (၈)ထပ္ေတာင္ ရွိျပီး  ငရဲ  ငယ္က  ေလး ထပ္ ရွိပါတယ္ ။ ငရဲ ငယ္ေလးခုကုိ အရပ္ေလးမ်က္နွာျဖင့္ ေျမွာက္ပါက ငရဲ ငယ္ ၁၆ ထပ္ ရွိလာျပီး ဒါကုိပဲ ငရဲၾကီး ရွစ္ထပ္နွင့္ ထပ္မံ ေျမွာက္ပြားပါက ဒုစရုိက္သမားတုိ႕ ခံစားရမဲ့ ငရဲဘုံ အျပားဟာ တစ္ရာေက်ာ္သြား ပါေတာ့တယ္။

                                         ငရဲ တံခါး   ဖြင့္ေနသူမ်ား

          ငရဲ ေရာက္ႏုိင္သည့္ အကုသုိလ္ကံေတြအေၾကာင္းအရာကုိ ေလ့လာၾကည့္တဲ့အခါ အမ်ားစုသည္ သူ႕အသက္သတ္ျခင္း စေသာ ငါးပါးသီလ ကုိယ္က်င့္တရား ခ်ဳိ႕ယြင္းၾကလုိ႕ ျဖစ္ပါတယ္ ၊ ထုိ႕အျပင္ မျပစ္မွားသင့္ေသာ အနေႏာၱ အနႏၱ ငါးပါးတုိ႕အား ျပစ္မွား ေစာ္ကားျခင္း ၊ ခင္ပြန္းၾကီး ဆယ္ပါးအေပၚဝယ္ ျပစ္မွားျခင္း စေသာ အကုသုိလ္ ကံေတြကုိ ေတြ႕ရပါတယ္ ၊ ဒါတြင္မက သိဂၤါေလာဝါဒသုတ္မွာ ဗုဒၶျမတ္စြာ မိန္႕မွာခဲ့သည့္ က်င့္ဝတ္အေထြေထြကုိ မေက်ပြန္ရင္လဲ ငရဲ လားနုိင္တာပါပဲ  ၊ ဥပမာအားျဖင့္ တာပန ငရဲ ဆုိတာဟာ အဂတိတရား လုိက္စားသူ ၊ လင္ေယာက်ာ္းကုိ မထီ မဲ့ျမင္  အေရးမထား မေလးမစား လုပ္ အနုိင္က်င့္သူ၊ ဝတၱရား မေက်ပြန္သူတုိ႕ရဲ႕  လားေရာက္ရမည့္ ငရဲ တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္ ၊

          သုိ႕ဆုိပါလ်ွင္ သူ႕အသက္သတ္ ျခင္း စသည္ျဖင့္ ကုိ္ယ္က်င့္တရား ပ်က္ျပားေနသူေတြ ၊ လင္ျဖစ္ပါလ်ွက္ လင္ဝတၱရား မေက် ၊ မယားျဖစ္ပါလွ်က္ မယား ဝတၱရားမေက် ၊ သားသမီး ျဖစ္ပါလ်ွက္ သားသမီး ဝတၱရား ေက်ျပြန္ေအာင္ မေဆာင္ရြက္သူ စသည့္ သူမ်ားဟာ ငရဲ တံခါးကုိ ဖြင့္ေနသူမ်ားလုိ႕ ဆုိလုိက္ခ်င္ပါေတာ့တယ္ ။

ငရဲ တခါး... ပိတ္စုိ႕ လား

          ငရဲ ဆုိတာဟာ ခ်မ္းသာကင္းျပီး အျမဲ ဆင္းရဲ ပူေလာင္စြာ ခံစားရတဲ့ ေနရာ၊ ဘုံလုိ႕ အက်ဥ္းအားျဖင့္ နားလည္ခဲ့ျပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ ငရဲ လားေရာက္ရမွာကုိ ေၾကာက္လာမိပါတယ္ ၊ အဲဒီ ေၾကာက္စိတ္နဲ႕ အတူ ကပ္ပါလာတာကေတာ့ ငရဲ မေရာက္ခ်င္ရင္ ငရဲ ေရာက္ေစမယ့္ မေကာင္းမွဳ႕ အကုသုိလ္ ဒုစရုိက္ေတြ မလုပ္မွ  ျဖစ္မယ္ဆုိတာပါပဲ၊ဒီအျပင္ ေရွာင္အပ္တဲ့ ဝါရိတၱသိီလ ၊ေဆာင္အပ္တဲ့ စာရိတၱ သီလ လုိ႕ ေခၚဆုိရတဲ့ ကုိယ္က်င့္တရား ေတြကုိလဲ ျမွင့္တင္ရအုံးမယ္ လုိ႕ ကုိယ့္ဘာသာ နားလည္ခဲ့မိပါတယ္ ။

          ဒီလုိသာ ေကာင္းတာကုိသာ ၾကံ ၊ ေကာင္းတာေတြသာ ေျပာ၊ ေကာင္းမွဳ႕ေတြသာ လုပ္မယ္ဆုိရင္ျဖင့္ ဝဋ္မွာအျမဲ ငရဲမွာအပ  လုိ႕ ငယ္ငယ္ကၾကားခဲ့ဖူးသည့္ စကားအတုိင္းပင္  ငရဲမင္းက ကုိယ့္ကုိ အပျပဳ ဖယ္ၾကဥ္ ပါလိမ့္မယ္္ ၊ ငရဲ ဆုိတာသည္ ကုိယ္အတြက္ လားရာ မဟုတ္ေတာ့ပဲ ငရဲ တခါးသည္လည္း ပိတ္ေနလိမ့္မယ္လုိ႕ တဆက္တည္း ေတြးမိလုိက္ပါေတာ့တယ္္ ။

မိဘ ဘုိးဘြား ကန္ေတာ့ ပါစုိ႕

          ကြ်ႏု္ပ္တုိ႕အတြက္  ပူပင္ေသာက ဗ်ာပါဒ ကင္း၍ စိတ္ေအးခ်မ္းသာ ကုိယ္က်န္းမာစြာ လုိရာဆႏၵ ျပည့္စုံရေအာင္ ဆုိရင္ ငရဲ လားေရာက္ေၾကာင္း မေကာင္းမွဳ႕ေတြကုိ အပျပဳ ေရွာင္ၾကဥ္ ဖို႕ အဓိကက်တယ္လုိ႕ ေတြးမိျပီးတဲ့အဆုံးမွာေတာ့ ဓမၼမိတ္ေဆြ အားလုံးကုိလဲ ငရဲ လားေၾကာင္း မေကာင္းမွဳ႕ေတြ ရွိခဲ့ရင္ေတာင္မွ ေျပေလ်ွာ့ရေအာင္ ၊ ကုသုိလ္ေတြတုိးပြားျပီး မေကာင္းေဘးမ်ား ေရွာင္ရွားရေအာင္ အနေႏာၱ အနႏၱငါးပါး၊ ခင္ပြန္းၾကီးဆယ္ပါးတုိ႕ကုိ ဒီလုိဝါကြ်တ္ခ်ိန္ခါမွာ ကန္ေတာ့ၾကပါစုိ႕လုိ႕တုိက္တြန္းလုိက္ခ်င္တာပါ ။ 

           ဒီလုိ သက္ရြယ္ၾကီးမား မိဘ ဘုိးဘြား ဆရာသမားေတြကုိ ကန္ေတာ့ျခင္းဟာ မိမိအတြက္ ကုသုိလ္ေတြ တုိးသလုိ ေဘးဆုိး ကုိလဲ လုံေစ ၊ အပါယ္ေဘးကုိလဲအထုိက္အေလ်ွာက္ တားဆီးေပးနုိင္တာပါပဲ ၊ဒါေၾကာင့္ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား အားလုံးကုိ ေဘးရန္ကင္းကြာ ကုိယ္စိတ္နွစ္ျဖာ က်န္းမာ ခ်မ္းသာၾကပါေစ ၊ စုိးရိမ္ပူေဆြး ငိုေၾကြးျခင္းေဘးက လြန္ေျမာက္နုိင္ပါေစ ဟု ဝါကြ်တ္ဆုမြန္ျပဳရင္း   ငရဲ တံခါး  ပိတ္ပါစုိ႕လုိ႕  ဆႏၵျပဳလုိက္ရပါေတာ့တယ္ ။

                                                          အရွင္နႏၵဝံသ(ရမည္းသင္း) ၊ ေဇယ်သုခဓမၼရိပ္သာ ၊ အမာရီလုိျမဳိ႕ ၊ တက္ကစက္ျပည္နယ္ ၊ အေမရိကန္ နုိင္ငံ